Ανεβαίνοντας στο υψίπεδο του Βασιλικού (Σικυώνας) στην είσοδο του χωριού μας καλωσορίζει η βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Τριάδας, χτισμένη το 12ο αιώνα. Συνεχίζουμε με κατεύθυνση δυτικά και φτάνουμε στον αρχαιολογικό χώρο. Ανάμεσα στα ελληνιστικά και ρωμαϊκά αρχιτεκτονήματα διακρίνουμε το χαμηλό πλινθόκτιστο κτίριο του Μουσείου.
Το Μουσείο που δημιουργήθηκε το 1930, είναι το καλύτερα διατηρημένο τμήμα των υστερορωμαϊκών λουτρών που ανασκάφηκαν στην περιοχή. Αναστηλώθηκε και προσαρμόστηκε καταλλήλως από τον Α. Ορλάνδο για να στεγάσει τα ευρήματα των ανασκαφών της Αρχαιολογικής Εταιρείας, στις αρχές του 20ου αιώνα. Για αρκετά χρόνια παρέμενε κλειστό, όμως το 2004 άνοιξε και πάλι τις πόρτες του για να υποδεχθεί τους επισκέπτες του.

Εδώ εκτίθενται εκτός από τα ευρήματα της αρχαίας Σικυώνας, που αποτελούν τον κυρίως όγκο, ευρήματα και από άλλες περιοχές της Κορινθίας. Τα παλαιότερα αντικείμενα της συλλογής είναι μυκηναϊκά αγγεία που προέρχονται από την περιοχή του Ξυλόκαστρου. Τα ευρήματα από την αρχαία Σικυώνα είναι κυρίως επιγραφές, γλυπτά, κεραμικά αντικείμενα και ειδώλια. Από αυτά, μερικά χρονολογούνται την πρώτη φάση κατοίκησης της πόλης, την αρχαϊκή. Τα περισσότερα είναι ελληνιστικά και ρωμαϊκά, όπως το αγαλμάτιο της Άρτεμης που βρέθηκε στα ρωμαϊκά λουτρά, καθώς και η μαρμάρινη προτομή του Απόλλωνα, που θυμίζει έργα του Πραξιτέλη.

Το κτίριο κοσμούν επίσης τμήματα ψηφιδωτών δαπέδων, τα οποία προέρχονται από ανεσκαμμένες οικίες. Στην αυλή του Μουσείο εκτίθετνται παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά γλυπτά.